متن فارسی

سخنى از آن حضرت ( ع ) در نکوهش دنیا

چه بگویم درباره سرایى ، که آغازش رنج است و پایانش زوال و فنا ؟ حلالش را حساب است و حرامش را عقاب . هر که در آن بى‏نیاز شود در فتنه و بلا افتد و هر که نیازمند بود غمگین شود . هر که براى به چنگ آوردنش تلاش کند ، بدان دست نیابد و آنکه از تلاش باز ایستد ، دنیا خود به او روى نهد . هر که به چشم عبرت در آن نگرد ، دیده بصیرتش روشن گردد و هر که به دیده تمنا در آن بیند ، دیدگانش را کور گرداند .

من مى‏گویم : اگر کسى در سخن آن حضرت ( ع ) که مى‏گوید : « من ابصربها بصّرته » ، تأمل کند دریابد ، که در آن چه معنى شگفت‏انگیز و مقصود والایى است که کس به نهایت آن نتواند رسید و عمق آن در نتواند یافت . بویژه ، اگر این جمله را با جمله « و من ابصر الیها اعمته » در کنار هم نهد ، فرق میان « ابصربها » و « ابصر الیها » را به روشنى دریابد و بداند که در فصاحت و بلاغت تا چه پایه فرا رفته است .

متن عربی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: